گوشه ی صفحه هایش را تا زدند و گفتند بعدا می خوانیم ...

... یک خط از "من" را نخواندند ...

دریغ ... کتاب وجودم نخوانده ماند و موریانه خورد ... !

تنم یخ زده

بس که هیچ نگاه گرمی تنگ در آغوشم نگرفت ...

صدای بارون تو گوشمه ... پشت پنجره ... اون بیرون ... بارون داره شلاقی می زنه

یاد یه شبه بارونی ام ... یه شب و هزار تا خاطره ... یه شب تو همین شهر

زیر بارون ... دویدن ... خندیدن ...

یه شب بارونی ... یه شب که سقف کوچیک ماشین پناهمون بود!

یه شب بارونی و یه گردش بی مقصد اما با هدف ... با انگیزه ی با هم بودن و موندن

یه شب بارونی که تموم پاتوقای شهر پر شدن از صدای خوشی ما ...

یاد یه شب بارونی تو همین شهر٬خرابم می کنه ...

این بارون خیلی شبیه اون شبه یا دل من خیلی هوایی؟!!!

حیف که تو دیگه پست هام رو نمی خونی تا بدونی من نخواستم که برم ... باید می رفتم

خدایا ببخش منو ... می دونم نباید ... اما نمیشه چشم رو یه چیزایی بست ... تو ببخش

امشب من بارونیم ... به یاد یه شب بارونی و هزار تا خاطره اش ...

امشب پشت پنجره ... اون بیرون ... بارون داره شلاقی می زنه ...

کاش کسی بود که باهاش زیر این بارون قدم می زدم ... بی چتر ...

تا اشکام با اشکای آسمون گره بخوره و شهر رو تازه کنه ...

چقدر دلم تنگه اون شب بارونیه ...

چقدر ... !!!

پ.ن:موسیقی وبلاگ موقتا به یاد یک شب بارانی تغییر می کند

 

از ابتدای "مرداویج" تا انتهاش ۸  تا کافه هست٬اونوقت یکی نیست ما باهاش بریم یه قهوه بخوریم ... !!! 

اینم شد زندگی؟!!!

پ.ن۱:مرداویج یکی از خیابانهای اصفهانه(من ساکن این خیابونم)

پ.ن۲:اساسا خیابون به این کوتاهی اینهمه کافه می خواد چیکار؟!!

 

عبور یک رهگذر٬

رایحه ی آشنای تو٬

جرقه ای که آتش می زند به خرمن فراموشیم٬

و آتشی که تاریکخانه قلبم را روشن می کند٬

خنده ام می گیرد ...

کنار آتش نشسته ای و دستانت را گرم می کنی ...

پس تو هنوز هم در قلب منی؟!!!!

 

پ.ن۱:این روزا هیچ موضوعی الهام بخش نوشتنم نمیشه

پ.ن ۲: وقتی نوشتنت میاد ولی کلمات کنار هم ردیف نمیشن چی کار می کنی؟!

پ.ن۳:روزهای پر مشغله و درهمی رو گذروندم اما روزهای خوبی بود با وجود همه خستگی که بر جا گذاشت ...

 

 

تو خونه که هستم دلم سفر می خواد ... آرزو می کنم کاش دو تا بال داشتم و پر می کشیدم می رفتم هر جا دلم خواست

حالا که اومدم سفر اونقدر دلم هوای خونه و دوستام رو کرده که دلم می خواد همه چیزو رها کنم و برگردم خونه!!!

به قول وبلاگ محبوب من:مملکته داریم؟!!!

البته اینجا باید بگم شخصیته داریم؟!!!

پ.ن:امیدوار باشید.لطفا

بعدا نوشت:شهر سفر رو عوض می کنیم شاید که از خیر خونه برگشتن بگذریم!! میرم شیراز ...